Onomatopeiak

Onomatopeiak esanahien eta soinuen arteko lotura zuzena erakusten duten hitzak dira. 

Baga, biga, higa,

laga, boga, sega,

Zai, zoi, bele,

harma, tiro, pun!

Xirristi-mirristi

gerrena plat,

Olio zopa

Kikili salda,

Urrup edan edo klik ...

ikimilikiliklik ...

Tradizioan, onomatopeiak soinuen imitazioak eta umeentzako hitz bereziak besterik ez zirela esan izan da (adibidez, txakurraren zaunka, telefonoarentxirrina, trumoiaren burrunba eta haur hiztegianapapa, txatxa eta ttotto), baina badirudi hau ez dela zuzena. Onomatopeiek soinugabeko ekintzak, gauzak eta ezaugarriak ere adierazten dituzte: adibidez, diz-diz, karramarro edo txikolo-takolo. 

Hau da, badira onomatopeiak sinpleak eta argiak, zapla‘belarrondokoaren soinua’, klix-klax ‘guraizeak ebakitzeko zarata’ eta txin ‘soinu metalikoa’, baina beste onomatopeiea batzuetan ez da hain argi ikusten nondik datozen edo zergatik hautatu diren soinu eta hots horiek: zergatik esaten da hirrinbili-harranbalabaldar mugitzea adierazteko edo ikilimikiklikzurrutada batez edatea?

Ba al zenekien hizkuntza bakoitzak bere onomatopeiak dituela? Hau da, euskaraz, ingelesez eta gaztelainaz txakurrek egiten duten soinua adieratzeko hitz eta soinu diferente erabiltzen ditugula?

Adibidez, irudian agertzen den ekintza, zelan adierazi euskaraz?

Gaztelainaz

Euskaraz

Ingelesez

Hirutara